Door Jan Evers:

Er was eens, heel lang geleden, in een ver land hiervandaan…….

Tja, zo beginnen de sprookjes vaak. De inhoud van een sprookje: een verhaal met een gewone man of vrouw, een held, een reis (uitdaging), tegenslag, hulp van onbekende of vrienden en uiteindelijk leefde men nog lang en gelukkig als beloning.
Sprookjes zijn gelukkig dichterbij en komen elke dag voor in de praktijk. Verhalen op de behandelbank van onze cliënten die ons raken. Verhalen over tegenslagen, beetje hulp nodig hebben en krijgen, beperkingen en ieder zijn eigen reis. Ik zie onze rol in de reizen van onze cliënten zo: echt contact maken, hulp bieden en luisteren naar de persoonlijke verhalen. Wat hebben wij toch prachtig werk. Ons doel: Maximale kwaliteit leveren in een prettige sfeer.

Karin en mijn “Centrum Evers reis” begon in 2003. Ook een reis met tegenslagen, hulp van vrienden en onbekenden en we leven nog steeds gelukkig. Onze beloning?Een prachtig stel enthousiaste medewerkers (een kleine 60 stuks) omringen ons. Inmiddels zijn wij boven de 50 jaar en ervaren de jeugd van tegenwoordig nog steeds als geweldig. En met jeugd bedoelen we in ieder geval onze collega`s van Centrum Evers. Karin en ik voelen ons gelukkig en dankbaar voor de aanwezigheid en inzet van onze collega`s. We voelen ons gelukkig voor alle cliënten die ons en onze collega`s het vertrouwen geven.

Alleen maar vrolijkheid en blijheid? Nee, natuurlijk niet. Gelukkig niet, zou ik bijna zeggen.
Zaken waar je hard voor moet werken geven uiteindelijk de grootste voldoening. Ook dat ervaren we regelmatig.
We leven zeker niet in een sprookje. Toch ervaren we regelmatig de opbouw van elk sprookje: een reis, tegenslag, doorgaan, hulp ontvangen en het halen van een einddoel.
Afgelopen 15 jaar ben ik mezelf, door het beleven van al die sprookjes, regelmatig tegen gekomen. Wat waren de beloningen dan zou je kunnen vragen?
• Het besef dat ik mijn werkelijkheid bekijk vanuit mijn gedachten, mijn gevoel en met mijn kernwaardes. Daarmee is gelijk mijn beperking helder.
• Dat hulp ontvangen heel erg prettig kan zijn.
• Dat tegenslag me energie geeft en ik als een uitdaging ervaar.
• Dat de reis meer waarde heeft dan een einddoel.